Jest to interdyscyplinarna rozprawa przedstawiająca przedrozbiorowe wyobrażenia państwa polskiego w szerokim kontekście artystycznym, historycznym oraz polityczno-prawnym. Analizując ikonografię państwa polskiego, autorka uwzględnia przekształcenia europejskiej ikonografii politycznej oraz problematykę państwowej terminologii, symboliki i propagandy. W książce pokazano, w jaki sposób personifikacja w sztuce ilustrowała ideały unii polsko-litewskiej, chrześcijańskiego przedmurza, sarmatyzmu i oświeceniowych reform, przede wszystkim zaś specyfikę formy rządu i kultury politycznej Rzeczypospolitej, z jej tronem elekcyjnym i narodem szlacheckim.